Encyklopedja Kościelna/Carroll
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Carroll, ur. w stanie Maryland (Amer. półn.) d. 8 Stycz. 1735 r., nauki odbywał w St.-Omer i Liége; r. 1753 wstąpił do jezuitów, uczył teologji i filozofji, a po kasacji tego zakonu, wrócił do ojczyzny; został najprzód superjorem missji marylandzkich, potém biskupem Baltimoru, ze zwierzchnią władzą nad wszystkimi katolikami w Stanach Zjednoczonych. Konsekrowany był w Londynie 15 Sierpnia 1790. Sprowadziwszy sulpicjanów, zakładał z nimi wyższe szkoły; zbudował kościoły w Bostonie New-Yorku, Charlestown, Savannah, Richmond i w. in. W skutek jego prac i starań Kościół w Stanach Zjednoczonych wzrósł tak, że Pius VII mógł ustanowić kilka nowych biskupstw (w Boston, New-York, Phiiadelphia i Bardestown), a Baltimore wyniósł do godności arcybiskupstwa (8 Kwietnia 1808 r.). R. 1791 Carroll odprawił djecezjalny, pierwszy w Ameryce północnej synod, a r. 1810 naradę z nowymi swymi sufraganami (Akta synodu 1791 są w dziele: Concilia provincialia Baltimori habita ab an. 1829, Balt. 1842). Zasłużony ten biskup † 3 Grud. 1815 r. Przeciw Karolowi Wharton, który z jezuity został apostatą, ożenił się w Londynie i pisał paszkwile na Kościół, Carroll napisał An adress to the roman catholics of the United States of America, Annapolis 1784. Pisał także artykuły do gazet amerykańskich. X. W. K.