Encyklopedja Kościelna/Carron Guy Toussaint Juljan
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Carron Guy Toussaint Juljan, ur. 23 Lut. 1760, syn adwokata parlamentu bretańskiego. Zostawszy księdzem, jako wikary w Rennes odznaczył się gorliwością kapłańską, założył dla 2,000 ubogich fabrykę płótna. W innéj stronie miasta zgromadził, pod okiem pobożnych niewiast, kobiety nierządowi wydarte. Roku 1791, z powodu nie złożenia przysięgi, przepisanej przez zgromadzenie narodowe, uwięziony i następnie wydalony na wyspę Jersey, gdzie już wielu było emigrantów, zajął się czynnie pracami apostolatu; r. 1796 przeniósł się do Londynu, otworzył 2 kaplice dla Francuzów, założył 2 domy przytułku, jeden dla starych i chorych kapłanów, drugi dla kobiet, założył seminarjum. Szkoły przez niego otworzone, 1 dla chłopców, 1 dla dziewcząt, zamieniły się 1799 na wielkie pensjonaty. Dom Opatrzności, jego staraniem wzniesiony, dawał ubogim chorym bieliznę, posiłek i opał, a przytém miał dwie szkółki dla dzieci ubogich. Widok przedziwnych dzieł miłości, dokonywanych przez ks. C., natchnął Delille’a do napisania poematu La pitié. Wróciwszy do Francji, po oddaniu swoich zakładów księdzu Nerinckx, został przełożonym w Paryżu instytutu królewskiego Marji Teresy, przeznaczonego na wychowanie dzieci tych rodzin, które w rewolucji straciły majątek; nie przestawał jednak zajmować się nauczaniem i wspieraniem biednych. Tomasz Weld, jeden z panów angielskich (później biskup i kardynał), po stracie żony połączył się z ks. C. i pod jego kierunkiem przygotowywał się do stanu kapłańskiego. Lamennais także czas jakiś w domu tym zamieszkiwał: były to jego czasy najpiększe, bo epoka skromnego i pobożnego życia. C. um. 15 Marca 1821 r. Zostawił dzieł wiele tchnących pobożnością i miłością chrześcjańską. Przytaczamy niektóre tylko: Amis des moeurs (o wychowaniu), Londres 1805 4 t.; Les ecoliers vertueux; Zbiór żywotów świątobliwych w różnych stanach, jak: Vie des justes dans les plus humbles conditions de la societé (w najniższym stanie), Wersal 1815; — dans la profession des armes (żołnierzy), t. r.; — parmi les filles (dziewic), 1816; dans la magistrature (urzędników), Paris 1816 i t. p.; Les Confesseurs de la foi en France a la fin du XVIII s. (Wyznawcy wiary we Francji w końcu XVIII w.), 1820 4 t., najstaranniej z pomiędzy dzieł C-a opracowane. Cf. Biogr. univ, t. LX 238, Vie de l’abbé Carron, par un benedictin de la Congregation de France, Paris 1866 8-o s. 632. N.