Encyklopedja Kościelna/Coëffetau Mikołaj
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Coëffetau (czyt. Koefto) Mikołaj, w swoim czasie sławny pisarz i dla piękności stylu do XVIII w. wielce czytany, ur. 1574 w St. Calais, miasteczku prowincji Maine (teraz dep. Sarthe), 1588 wstąpił do dominikanów, ukończył studja w Paryżu. W 21 roku wykładał już filozofję, zosłał następnie doktorem teologji, kaznodzieją nadwornym Henryka IV, 1617 biskupem Dardanji in partibus, administratorem i sufraganem djecezji Metz, a 1621 biskupem Marsylji; lecz nagła śmierć, prawdopodobnie wywołana nadmiarem pracy, nie pozwoliła mu już objąć ostatniej godności. Um. w Kwietniu 1623 r. C. pisał rozprawy polemiczne, które wyliczone są w 3 tomie Pamiętników Nicerona, a mianowicie z polecenia Henryka IV ogłosił kilka traktatów przeciwko królowi angielskiemu Jakóbowi I (jak Examen du livre de la Confession de foi publiée sous le nam du roi de la Grande Bretagne 1604); na żądanie Grzegorza XV przygotował dwa tomy odpowiedzi Antoniemu de Dominis, który wznowił starą już nawet wtedy piosenkę przeciwko świeckiej władzy Papieżów. Encyklopedyści XVIII w. nawet przyznają C-wi „godność i szlachetność w zbijaniu przeciwników.“ C. napisał także wiele traktatów ascetycznych, bardzo rozpowszechnionych w XVII w., przetłumaczył Florusa i wydał: Histoire romaine, contenant tout ce qui s’est passé de plus mémorable depuis le commencement de l’empire d’Auguste jusques à celui de Constantin le Grand (1621 Par.), bardzo rozpowszechnioną dla pięknego rzeczy wykładu. Dzieła jego (Oeuvres) wyd. w Paryżu 1822.
