Encyklopedja Kościelna/Comestor Piotr

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Encyklopedja Kościelna (tom III)
Redaktor	Michał Nowodworski
Data wyd.	1874
Druk	Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron

›››

[474] Comestor v. Manducator (zjadacz, franc. Mangeur) Piotr, tak nazwany podobno dla tego, quod scripturarum auctoritates in suis sermonibus et opusculis crebrius allegando quasi in ventrem memoriae manducarit (Trithemius, De script. c. 380). Pochodził z Troyes (Trecae), był tamże dziekanem, potém kanclerzem akademji paryzkiej; pod koniec życia wstąpił do kanoników regular. św. Wiktora pod Paryżem; tamże † w Paźdz. 1198 v. 1178 r. Na nagrobku położono mu napis:

Petrus eram quem Petra tegit, dictusque Comestor
Nunc comedor. Vivus docui, nec cesso docere
Mortuus, ut dicat, qui me videt incineratum,
Quod sumus, iste fuit, erimus quandoque quod hic est.

Napisał Historiam scholasticam, t. j. wykład historji św. Starego i Nowego Test., w późniejszych wydaniach podzielony na 16, lub 21 ksiąg. Dzieło to tłumaczone na języki europejskie, długo służyło za podręczny kommentarz biblijny (R. Simon, Hist. crit. du N. Test. II 320); w początkach sztuki drukarskiej niejednokrotnie przedruk., przeplatane bajkami z apokryfów. Ostat. wyd. ap. Migne, Patrol, lat. t. 198., gdzie życiorys Piotra C.-Cave (Hist. lit. II 239) przytacza o C. podanie, nader wszakże podejrzane, że celibat nazywał sidłem szatańskiém.  X. W. K.