Encyklopedja Kościelna/Commensalitium
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Commensalitium, Stołownictwo, jest to jeden z czterech tytułów, na których opiera się kompetencja biskupa do udzielania święceń kapłańskich (ob. Święcenia). Commensalitium nazywa się także zażyłością (familiaritas) i oznacza nietylko wspólność stołu, ale bliższe i ściślejsze z biskupem pożycie. W ścisłém znaczeniu prawnem biskup na tytuł familiaritatis seu commensalitii wyświęcić może tego, któremu udziela ze swych funduszów środki utrzymania życia, chociażby razem z nim nie jadał i nie mieszkał, lecz mając go w swych usługach przez lat trzy, takie z nim zachował stosunki, że z nich mógł dostatecznie obyczaje jego poznać. Wyświęconemu na ten tytuł obowiązany jest biskup udzielić beneficjum w miesiąc po wyświęceniu. Conc. trid. ses. 23 cap. 9 de Ref. Innocent XII Const. Speculatores. de an. 1694 in Bull. Rom. t. IX p. 374 seq. S.
