Encyklopedja Kościelna/Concina Daniel

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom III)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1874
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Concina. 1. Daniel, ur. w Clauzeto, we Friulu, 1677 r., umarł w Wenecji 1756; dominikanin, uczony teolog, filozof i kanonista, w pismach swoich i kazaniach probabiljorysta, nieubłagany przeciwnik pobłażliwych zasad w nauce moralności, mianowicie w kwestjach ślubu ubóstwa, postów i widowisk teatralnych. Z tego też powodu występował przeciwko dziełu Scypiona Maffei: Dei teatri antichi e moderni, Verona 1754, i przeciwko probabilizmowi bronionemu przez niektórych uczonych jezuitów. C. odznaczał się w ogóle rygoryzmem, za czém poszło, że w dziełach jego przeważa pierwiastek polemiczny, ze szkodą systematyczności wykładu. Nawet Papież Benedykt XIV uważał za stosowne zganić zawziętą polemikę Conciny, przeciwko wyżej wspomnianemu dziełu Maffei. Do więcej upowszechnionych dzieł C. należą: Della storia del probabilismo e del rigorismo, dissertazioni theologiche morale e critiche, 1774 2 t.; Commentarius in ep. encyclicam Benedicti XIV adv. usuram, 1746; Disciplina apostolico-monastica, Venet. 1750; Theologia christiana dogmatico-moralis, 10. t. 1749—1758; Apparatus ad teologiom christianam dogmatico-moralem, 1751, 2. t.; Compendium theologiae moralis, 1762—1771 2 t.; Octo Epistolae ad Carolum Nocetium de singularibus argumentis in ejuadem libro inacripto, Veritas vindicata, contentis, Venet. 1755; Dissertationes binae de spectaculis theatralibus, Rom. 1754. — Cf. Gamba, Galleria di uomini illustri delle provincie Austro-Venete, Venet. 1824; Huth, Kirehengeschichte des XVIII Jahrh. (Häusle).J. N.