Encyklopedja Kościelna/D
| Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom IV) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
D. W krytyce biblijnej tą literą oznacza się Codex Cantabrigensis, albo Codex Theodori Bezae, przez Bezę darowany bibljotece w Cambridge, gdzie dotąd się znajduje. Ma on tekst grecki i łaciński czterech Ewangelji, Dziejów Apost. i III Listu św. Jana. Ewangelje idą, w porządku następującym: Mat., Jan, Łuk. i Marek. Rękopism ten nie jest wcześniejszy nad koniec wieku V, a nie późniejszy nad koniec w. VIII. Wszystkich wspomnianych ksiąg ma tylko fragmenty, które były uzupełniane później w IX lub X w. Tekst łaciński przedstawia wersję przedhieronimową, t. j. dawniejszą od Wulgaty. Co do greckiego tekstu, zgadza się z B (ob.). Kosztem akademji kembridzskiej wydany został D. przez Tomasza Kipling 1793 r. (Codex Theodori Bezae, Evangelia et Apostolorum Acta continens ed. Thom. K., Cantabrigae 2 t. f.); część jego (Dzieje apost.) przez Bornemanna (Acta Apost. ad codicis Cantabrig. fidem recensuit Fr. A. Bornemann, Grossenhainiae 1848); Ewangelję zaś św. Jana w łac. tekście wydał Semler (Paraphr. Evang. S. Johan., Halae 1771 — 72), braki jej uzupełniwszy z kodeksu werońskiego (w Blanchini, Evangeliarium quadruplex). Cf. Schulz, Disp. de cod. D. Cantabrig., Vratisl. 1827. R. Simon, Histoire crit. du N. Test. I p. 360. Cf. Le Hir, Etudes bibl. I 299. X. W. K.
