Encyklopedja Kościelna/Ekkehardus Uraugiensis
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom IV) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Ekkehardus Uraugiensis, † ok. r. 1130, opat klasztoru benedykt. w Urach (pod Würzburgiem), czy też w Aura nad Saale, jak dowodzi N. Reininger (w Archiv. d. histor. Vereins von Unterfranken, Würzburg 1862 XVI 1 s. l). Chronicon universale, nazywana pospoliciej Chr. urspergense, obejmująca dzieje polityczne i kościelne prawie do półowy XIII w., jemu winna swój początek. Kronika ta przypisywaną była Konradowi z Lichtenau. Nowsze jednak badania wykazały, że E. napisał pierwszą część (od stworzenia świata do r. 1125), drugą zaś dorabiali dwaj norbertanie w Urspergu (ob. Burchard z Biberach i Konrad z Lichtenau), zkąd właściwie ta druga część (1126—1229) Chronicon urspergense nazywać się powinna. Cale to dzieło wydał pierwszy raz Konrad Peutinger, p. t. Chronicon abbatis urspergensis, a Nino rege Assyriorum magno, usque ad Fridericum II Romanorum imperatorem. Na końcu: Finit Chronicon Abbatis Urspergensis, quod est monasterium ordinis praemonstratensis medio fere itinere inter Ulmam et Augustam Vindelicorum. Idque Joannes Miller sollertia sua Augustae Vind. imprimi fecit a. sal. humanae MDXV decimo kalendas Novemb. (fol.). Oprócz kronik Burcharda z Biberach i Konrada z Lichtenau, kontynuacją pracy E'a są: 1) Annales Bosovienses od r. 1125—1195 (ap. Eccard, Corpus histor. med. aevi I 1007). Ob. I. A. Cohn, De reb. int. Henric. VI et Henric. Leonem actis. Diss., Vratislav. 1856 s. 24. 2) Ann. Herbipolenses z lat: 1125 — 1158, 1202 — 1204 i 1215, pierwszy raz wydane ap. Pertz, Monum. Germ. Scriptor. t. XVI. Dr Wilh. Schum (Die Jahrbücher des Sanct-Albans-Kloster zu Mainz, Götting. 1872) dowodzi, że Annales Herbipol. są tylko kopją dawniejszych roczników klasztornych ś. Albana w Moguncji. 3) Auctarium Ekkehardi Altahense ab. an. 508—1139, wydał Jaffé, ap. Pertz op. c. t. 17. 4) Libellus de expugnatione Hierosolymitana, ab. an. 1095 — 1187 (ap. Martene et Durand, Ampliss. collectio V 501, ap. Pertz op. c.). 5) Do r. 1537 doprowadził kronikę Ekkeharda Kacper Hedion i z jego kontynuacją poprzednią edycję (z 1515 r.) powtórzyli: Melanchthon i Crato Myllins, Basileae 1569 fol.; w nowym przedruku: Chronicon etc. Accedunt Rheginonis et Lamberti Schaffnaburgensis Annales, Argentorati 1609 f. Najlepsze wydanie kroniki samego E'a dał Waitz (ap. Pertz op. c. t. VI).