Encyklopedja Kościelna/Eulogjusz św. bp
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Eulogjusz (Eulogius). 1. Św. (13 Wrz.), kapłan, a później (od 581 r. do 608) patrjarcha aleksandryjski, żarliwy obrońca nauki kościelnej pko heretykom swego czasu. Mało wszakże o nim przechowało wiadomości. Grzegorz I, Papież, w kilku swoich listach wspomina z pochwałą o jego zasługach, mianowicie chwali zaginiony już list patrjarchy, w którym bronił on prymatu Stolicy Apostolskiej (Baronii, Annal. Eccl. a. 597, IX). Z wielką nauką zwalczał Eulogjusz nestorjanów, bronił sprawy Papieża Leona, Cyrylla aleksandryjskiego i kościelnej nauki o dwóch naturach w Chrystusie, tak pko Nestorjuszowi, jak i pko Eutychesowi. Prócz tego napisał komentarz pko sewerjanom, teodozjanom, kainitom i akefalom, i jedenaście mów w obronie soboru chalcedońskiego i Papieża Leona. Inne dzieło napisał pko agnoetom, które, obyczajem pisarzy prawowiernych, przed puszczeniem w świat przesłał Papieżowi Grzegorzowi do przejrzenia i zatwierdzenia. Papież ten tak wysoko cenił E’a, iż w jednym z swych listów życzył mu dłuższego niż sobie życia, ponieważ w nim uznawał głos prawdy (Baron. ad a 600, V). Niezmordowaną działalnością swoją podniósł E. kościół aleksandryjski, przez dosyć długie już lata nisko upadły. Podług Chronicon Nicephori (ap. Baron. ad a. 608, IX) E. um. r. 608, podług innych, — 605 lub 606. Cf. Evagrius, Eccl. Hist. l. V c. 16; o pismach jego ob. Photii Bibl. cod. 225 i 208; Fabricii Bibl. gr. V p. 30 735.
