Encyklopedja Kościelna/Feliks święty bp Nantes
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
3. Feliks święty bp Nantes (7 Lipca), rodem z Bourges, w Berri, wnuk Flawjusza Feliksa, który byl konsulem r. 511. F. ur. 513 r.; po ukończeniu edukacji, wyświęcony na kapłana (540), następnie na bpa nantejskiego (550 r.). Do reszty wykorzenił bałwochwalstwo i zabobony druidów w swej djecezji, zbudował najpiękniejszą w owej epoce katedrę w Nantes, wpływem swym ochronił lud swój od okrucieństw Klotarjusza I, który podówczas zdobył Nantes. Klotarjusz nietylko usłuchał próśb F'a , ale go nadto uczynił rządcą całego hrabstwa Nantes. F. wtedy okazał, że był nietylko wzorowym bpem, lecz i doskonałym administratorem pod względem doczesnym. Oprócz hojnych wsparć, jakie udzielał mieszkańcom, przez wojnę do nędzy przyprowadzonym, poprawił jeszcze łożysko Loary i Erdry, dla ułatwienia na nich żeglugi; zbudował port Fosse i wiele innych ważnych prac dokonał. R. 567 znajdował się na synodzie w Tours. Pod koniec swego życia miał nieporozumienie z św. Grzegorzem turoneńskim, z okazji Rikulfa, który ubiegał się o stolicę turoneńską (Tours), a F. był mu przychylnym. Ś. Grzegorz napisał do F’a list z wyrzutami; pomimo to przecież F. nie pozbył się szacunku i miłości, jakie zawsze miał względem ś. Grzegorza. Um. 584 r. Relikwje jego spoczywały w Nantes, aż do rewolucji francuzkiej, potém zaginęły. Ob. Bolland. Acta SS. Jul. t. II 470; Lobineau, Vies des Saints de Bretagne, ed. Tresvaux, 1837; A. de Morlaix, Vies des SS. de Bret., Brest 1837; Hist, de S. F. 16-e ev. de Nantes, Nantes 1845; Kersabiec, S. Felix ev. de N., ib. 1862; nowe wyd. ib. 1868. X. W. K.
