Encyklopedja Kościelna/Feljantki
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Feljantki. Już Barrière od kilku kobiet pobożnych, po odbytej próbie, przyjął śluby 19 Cz. 1588 w Montesquiou. Jednocześnie prawie kardynał Rustico w Rzymie zbudował klasztor ś. Zuzanny dla ośmiu ubogich, pobożnych kobiet, dając im przełożoną z klasztoru św. Cecylji i powierzając je duchownemu kierownictwu feljantów. Do domu w Montesquiou tak wiele kobiet wstępowało, iż trzeba było instytut przenieść do Tuluzy, gdzie wiele kobiet znakomitych poszło za przykładem Antoniny Orleańskiej, młodej wdowy po markizie Karolu Gondi. Dalsze szerzenie się zakonu Feljantek wstrzymane zostało rozporządzeniem kapituły jeneralnej z 1595 i 98, zobowiązujące Feljantów, aby w opiekę duchowną nie brali żadnego innego domu, prócz tuluzkiego. Udało się jednak żonie Ludwika XIII, Annie Austrjaczce, założyć (1662 r.) w Paryżu dom feljantek. Zakonnice te nosiły habit podobny do habitów Feljantów, miały wspólną z nimi regułę i poddane były ich zarządowi bullą Klemensa VIII z r. 1606. Obecnie zakonnic tych nie ma już nigdzie. (Fehr). H. K.
