Encyklopedja Kościelna/Flodoard
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Flodoard (Flodoardus, v. Frodoardas, v. Flauvaldus), ur. 894 r. w Epernay nad r. Marne; w Reims pobierał nauki i wstąpił do stanu duchownego, został archiwarjuszem kościoła reimskiego, następnie kanonikiem i opatem klasztoru pod Reims. Gdy Heribert hr. Vermandois swego 7-letniego syna Hugona przemocą osadził na stolicy reimskiej (925), F., jako przeciwny temu gwałtowi, został pozbawiony swego beneficium. Odzyskał je jednak, gdy Hugo przyszedł do dojrzalszego wieku. Jak wielkiej używał powagi u współczesnych, dowodem tego pochlebne przyjęcie, jakiego doznał w Rzymie od Papieża Leona VII (966—939). Pamiątką tego przyjęcia i zarazem pomnikiem pobożności F’a jest poemat hexametrowy, podzielony na 3 części: 1) De triumphis Christi et Sanctorum Palaeatinae libri 3; 2) De triumphis Christi et Antiochiae gestis ll. 2; 3) De Romanis Pontificibus ll. 14. Dwie pierwsze dotąd są w rękopismie (ob. J. A. Fabric. Biblioth. lat. med., ed. Galletti I 577); w trzeciej podaje żywoty Papieży, od św. Piotra do Jana XI († 936), jak je znalazł w Anastazego Liber Pontificalis, dodając przytém niektóre wiadomości, wzięte z aktów kościoła reimskiego, i o świętych, współcześnie z opisywanymi przezeń Papieżami żyjących. Z tej części mamy tylko fragment o ostatnich, od Grzegorza II (715) do Leona VII (935), ap. Mabillon, A cta ss. o. s. B. III 2 p. 569, i o pojedyńczych z tegoż okresu (715—935) Papieżach i świętych ustępy w różnych miejscach u Bollandystów, jako też u Watterich’a (Rom. Pont. vitae). Ważniejszém jest drugie dzieło F’a: Historiarum ecclesiae remensis ll. 4, doprowadzone do r. 948, oparte po większej części na dokumentach archiwum reimskiego tak, iż w ostatnich latach, mianowicie z czasów Hinkmara (845—881) i Fulkona (883—900), arcybpów reimskich, podaje prawie same tylko regesta. Historję tę, z kontynuacją dawnego bezimiennego autora, wydał Jak. Sirmond (Paris 1611), lepiej ed. G. Cotvenerius, Duaci 1617, i w Biblioth. PP., Lugdun. t. XVII. Również cennemi są F’a Annales, v. Chronicon rerum inter Francos gestarum, z lat 919—966, odznaczające się rzetelnością w podawaniu faktów. Po śmierci F’a Roczniki te ktoś kontynuował od 976—978 r. Wraz z kontynuacją wyd. Pithoeus, Scriptor. coaetan. XII, Paris 1588; ap. Du-Chesne, Hist. Fr. ser. II 590; ap. Pertz, Monum. Germ. Script III 368. Wydana przez Le Jeune’a Oeuvres de Flodoard (Reims 1854—55, 3 v. in-8) obejmują tekst łac. z przekładem franc. Historji kośc. reim. (tłum. Le Jeune) i Kroniki (tłum. Bandeville). Wszystkie 3 dzieła ap. Migne, Patrol, lat. t. 135. F. obrany został r. 951 na bpa Noion i Tournay, lecz nie konsekrowany; † 28 Mar, 966 r., w 73 r. życia. Szczegóły o F. ob. Trithem. De scr. eccl. c. 307; Sigebert Gembl. De scr. e. c. 131, i samego F’a Chronic. Cf. Bähr, Gesch. d. röm. Lit. III Suppl. §§. 50, 107. X. W. K.
