Encyklopedja Kościelna/Fryderyk św.
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Fryderyk, v. Frydrych (Friedrich, Fridericus, v. Fredericus, od staroniem, frede — pokój, i rich — bogaty, potężny; imię odpowiednie hebrajskiemu Salomon, greckiemu Ireneusz), św. bp i męcz. (18 Lipca). Pochodził z wysokiego rodu, był nawet podobno wnukiem Radboda, który jako król rządził Fryzją przed zdobyciem jej przez Franków. F. uczył się i wychowywał przy Richfried’zie, bpie utrechtskim. Wyświęcony na kapłana, gorliwie zajmował się nauczaniem katechumenów. Po śmierci Richfried’a 820 r. wybrany na jego następcę, wypraszał się z płaczem od tego urzędu; ustąpić wszakże musiał na prośby duchowieństwa, ludu i wreszcie cesarza Ludwika Pobożnego, który mu zalecał wytępienie resztek poganizmu we Fryzji. Cesarz ten 819 r. ożenił się powtórnie z Judytą, córką hr. Welfa z Weingarten, jednego z pierwszych magnatów bawarskich, z którego to małżeństwa zrodził się 823 r. późniejszy cesarz Karol Łysy. Życie Judyty było naganne i F. z apostolską gorliwością robił jej wyrzuty, że daje zgorszenie swojem postępowaniem. Upomnienia te pozostały daremne i ściągnęły nań pomstę złej niewiasty. Długą i usilną pracą apostolską udało się F’wi wykorzenić na wyspie Walcheren (Walaeria) zwyczaj zawierania małżeństw pomiędzy krewnymi. Za powrotem z tej missji do Utrechtu, gdy pewnego dnia po odprawieniu Mszy św. klęczał w kaplicy św. Jana Chrz. dla pomodlenia się, nagle napadnięty przez dwóch, prawdopodobnie przez Judytę najętych, zabójców, licznemi pchnięciami sztyletu zamordowany został 838 r. Pochowany w Utrechcie, w kościele Zbawiciela. Ob. Bolland. Acta ss. 18 Jul. IV 460—471.
