Encyklopedyja powszechna (1859)/Ałta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Ałta |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ałta albo Ołta, rzeka w gubernii Pułtawskiej, powiecie Perejasławskim, w Małorossyi, wziąwszy początek z błót, przebiega 10 mil ku południo-wschodowi, prawie równolegle między rzekami Dnieprem i Trubieżem, wpada w tę ostatnią z prawej strony, pod miastem Percjasławiem. Na brzegach tej rzeki zabity r. 1015 książę ś. Borys; w temże samem miejscu r. 1019, jego zabójca Świętopełk przez Jarosława zwyciężony. Tu w r. 1068 Połowcy ciężką klęskę zadali Jarosławowi Jarosławowiczowi i jego braciom. Włodzimierz Monomach założył tu r. 1117 cerkiew Borysa i Hleba i przy niej umarł r. 1125; spalili ją czy też inną pod temże wezwaniem, nad rzeką Ałtą, Połowcy r. 1155. Na brzegach Ałty i Trubieża pod Perejasławiem Kozacy r. 1628 odnieśli nad Polakami zwycięztwo.
