Encyklopedyja powszechna (1859)/Adjudykata
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Adjudykata |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Adjudykata, przysędy, opłaty od dekretów dla sądu, czyli do skrzynki i dla pisarza, nazywano je w dawném prawie polskiém także luiami od wyrazu luere płacić. Należności te opłacał patron, musiał się zatem zabezpieczać przez branie vadimonia od strony swojéj. (Konstytucyja Grodzieńska str. 170. Volumina Legum VI. str. 437). Różne od tych były kary sądowe, grzywnami zwane, (ob. Grzywny), w połowie dla sądu, w połowie dla strony, zwano je tak, że się li-czy ły na grzywny po 48 groszy i vadia starościńskie 60 grzywien znaczące. Takie kary, były i za czasów Księstwa Warszawskiego i Królestwa za odwołanie się bezzasadne w Sądzie Kassacyjnym i Najwyższej Instancyi, nazwane grzywnami: odpowiadały ilości potrójnej wpisowej, (Dziennik Xięstwa Warszawskiego). W. D.
