Encyklopedyja powszechna (1859)/Admiralicyja
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Admiralicyja |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Admiralicyja, w marynarkach różnych krajów różne miewa znaczenie. We Francyi admiralicyją (amirauté) nazywał się sąd, wymierzający sprawiedliwość w imieniu admirała, jako wodza naczelnego floty, wojska i policyi morskiej. Do tego sądu należały wszystkie sprawy, ściągające się do rozmaitych przedmiotów żeglugi i marynarki kupieckiej; a mianowicie o rozbiciu się okrętów, połowach, rozbojach morskich, zbiegostwie marynarzy i t. p. Podczas rewolucyi 1789 r. sąd ten został zniesionym. — W Anglii admiralicyja (admiralty) składa się z sześciu lub siedmiu członków, przez króla mianowanych, noszących tytuł lordów admiralicyi. Pierwszy lord admiralicyi jest zawsze członkiem gabinetu, czyli ministrem. Władza ta zarządza wszystkiem, cokolwiek odnosi się do wydziału marynarki; wydaje rozkazy dowódzcom wypraw i stacyj morskich, a obok tego wykonywa jeszcze wszystkie czynności dawnej admiralicyi francuzkiej. — W Rossyi nazwisko admiralicyi oznacza ogół wszystkich wydziałów marynarki: inspektorskiego, wykonawczego, gospodarczego i naukowego, oprócz wojennego; tak samo też nazywają się w Rossyi zakłady na brzegach rzek, lub morzu, składające się z różnych warsztatów do budowania, naprawy i opatrzenia statków, to co we Francyi nazywają: Arsénal de marine.