Encyklopedyja powszechna (1859)/Alberyk zakonnik
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alberyk zakonnik |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alberyk, Włoch rodem, zakonnik i dyjakon na górze Kassynu, później kardynał tytułu Czterech Świętych Koronatów, żył około r. 1057; znajdował się na soborze zwołanym w Rzymie przez Grzegorza VII, przeciw Berengaryjuszowi, i zbijając jego błędy napisał, niespełna w ciągu tygodnia, traktat o Bożóm ciele. Piotr dyjakon świadczy, że pisał on wiele innych dzieł: hymny o ś. Mikołaju, rozmowę o muzyce; traktat przeciw cesarzowi Henrykowi o elekcyi papieża; rozprawy o sądzie ostatecznym, karach piekielnych; o raju; o ś. Pawle, ś. Apollina-rym; żywot ś. Dominika, opata, (znajduje się w zbiorze Bollanda pod dniem 22 Stycznia), tudzież świętej Scholastyki. Rękopisma niedrukowanych dzieł jego znajdować się mają w biblijotece Bernardynów we Florencyi. Wielu pisarzy mylnie go bierze za jedno z Alberykiem, także zakonnikiem na górze Kassynu, który żył około r. 1123. L. R.
