Encyklopedyja powszechna (1859)/Aleuadowie
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Aleuadowie |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Aleuadowie, potomkowie Aleuasa, z przydomkiem Pyrrhusa (Rudego), który ród swój wywodził od Heraklidy Akystomacha. Dynastyja ta panowała w Laryssie, w Tessalii, a najpamiętniejszymi z niej byli: Arystypp, uczeń Gorydyjasza, przyjaciel Cyrusa młodego, który nawet przysłał mu posiłki przeciw wewnętrznym powstańcom i Farsalczyk Menon, który sam w 1500 żołnierzy Cyrusowi poszedł w pomoc przeciw Artaxerxesowi. Później, gdy Jazon, z dynastyi królów Feryjskich, przywłaszczył sobie panowanie nad Tessaliją, Aleuadowie oddali się w opiekę Alexandrowi, synowi Amyntasa, królowi Macedonii, który jednak kraj cały zatrzymał dla siebie. Następnie połączyli się z Filipem macedońskim, który używał ich szczególnie w celu urzeczywistnienia swych zamiarów na Grecyję.
