Encyklopedyja powszechna (1859)/Alexander a Jesu
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alexander a Jesu |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alexander a Jesu, pochodzący z słynnej familii Kochanowskich, urodzony w 1618 r. w województwie Sandomirskiém, z ojca Marcina Kochanowskiego pódstarosty radomskiego, a z matki Anny Święcickiej. Na chrzcie otrzymał imię Andrzej. Po ukończeniu szkół w r. 1634 wstąpił do zakonu Karmelitów Bosych w Krakowie, dawniej na Strzelnicy, teraz Wesołą zwanej i professyją złożył, gdzie mu zgodnie z przepisami tej reguły dano imię Alexander a puero Jesu, i pod tą nazwą znany jest w literaturze. W zakonie powoływany często na kazalnicę, wykształcił się na mówcę kościelnego. Umarł definitorem prowincyi w Lublinie 15 Października 1667 r. Z mnóstwa mów mianych za życia ogłosił 8 kazań pogrzebowych mianych miedzy 1648 a 1650 rokiem, a mianowicie na pogrzebie. 1) Katarzyny Sieniawskiej, Kraków 1648. 2) Barbary Lanckorońskiej, kasztel. kamień. Kraków 1649. 3) Stanisława hr. na Wiśniczu Lubomirskiego, wojew. krak. 1649. 4) Jana z Żurkowa Daniłowicza, podskarb. wiel. koron. Kraków. 1650. 5) Mikołaja z Olexowa Gniewosza starosty radomskiego, Krak. 1650 r. 6) Mikołaja z Pilca Korycińskiego, kasztelana bieckiego, Kraków 1651 r. 7) Jakóba Maxymiliana Fredra, referendarza koronnego trzy kazania 1651. 8) Wizerunek pasterza dobrego przy ezekwiach Piotra Gembickiego, biskupa krakowskiego 1658. Kazania te należą do lepszych swego czasu; mówca unikając makaronizmów, rzecz swą, często polską przyozdabia poezyją.
