Encyklopedyja powszechna (1859)/Alexander z Afrodyzyi
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alexander z Afrodyzyi |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alexander z Afrodyzyi, w Karyi, żył przy końcu II i na początku III wieku ery chrześcijańskiej. Nauczał w Atenach i w Alexandryi, i przez swój umiejętny wykład Arystotelesa do takiego przyszedł poważania, iż go Exegetą, a jego uczniów Alexandryjskiemi, a potem Alexandrystami zwano. Oprócz Kommentarzy nad Arystotelesem (wydanych przez Spengla w Monachium 1842 r.), zostały po nim pisma: O wolności i woli, i Kwestyje fizyczne (Wenecyja 1536 r.), oraz dwie rozprawy: O losie i O duszy, (wydał je Orelli w Zurich 1824 roku); w pierwszej dowodzi, że nauka stoików o przeznaczeniu (fatum) nie zgadza się z moralnością; a w drugiej, że dusza nie jest oddzielną substancyją, lecz tylko formą ciał organicznych, a więc nieśmiertelną być nie może.
