Encyklopedyja powszechna (1859)/Algarbija
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Algarbija |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Algarbija albo Algarve, najmniejsza i najbardziej południowa prowincyja Portugalii, mająca 130 mil □ powierzchni i około 140,000 mieszkańców; graniczy na południu i zachodzie z oceanem Atlantyckim, na północ z Alentejo, na wschód z Hiszpanią. Kraj ten przerzyna w kierunku z południa ku północy łańcuch gór Sierra-Monchique. Dwie rzeki spławne, Guadiana i Zadao, oraz kilka pomniejszych, przepływają go w różnych kierunkach. Klimat w ogólności bardzo jest przyjemny, lecz grunta górzyste i mało urodzajne, wydają plon zbożowy nie wystarczający na potrzebę mieszkańców; w wielu za to miejscach rosną w obfitości drzewa pomarańczowe, cytrynowe, figowe, migdałowe, daktylowe i oliwne, dostarczając swych owoców handlowi. Wina tutejsze są wyborne, a nadto w różnych miejscach istnieją kopalnie soli, siarki, srebra i miedzi. Główném miastem Algarbii jest Faro, liczące 8,500 mieszkańców; z innych miejscowości zasługują na wspomnienie Lagos (6,600 m.), Abufeira (2,800 m.) i Tavira (9.000 m.). Dawniejsza Algarbij obejmowała jeszcze znaczną część Anduluzyi. Kraj ten był jedną z pierwszych zdobyczy Arabów w Europie i od nich wziął swoją nazwę (al Garb znaczy po arabsku: kraj zachodni). Panowanie ich w tej stronie trwało od VIII do XIII stulecia; poczem około r. 1,250 zaiął Algarbiję Alfons III król portugalski, który część jej wschodnią odstąpił r. 1254 Alfonsowi X królowi Kastylii, resztę zaś połączył z koroną portugalską, zkąd poszły nazwy: Algarbija hiszpańska i Algarbija portugalska.