Encyklopedyja powszechna (1859)/Algarota proszek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Algarota proszek |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Algarota proszek (Pulvis algarothi), tak zwany od imienia swego wynalazcy; dawniej używany był w medycynie jako środek czyszczący, sprawiający wymioty i pobudzający poty. Traktując chlorek antymonu wodą otrzymuje się osad biały, będący tleno-chlorkiem antymonu, czyli proszkiem algarota; dawniej zwano go także merkuryjuszem życia (mercurius vitae, mercurius mortis), dzisiaj nazywają go: stibium oxydulatum submuriaticum.
