Encyklopedyja powszechna (1859)/Allard generał
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Allard generał |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Allard, naczelny wódz armii lahorskiej, był za czasów Napoleona I, adjutantem marszałka Brune. Po śmierci tego ostatniego Allard opuścił Francyję w roku 1815, zamierzając udać się do Ameryki, lecz wkrótce poszedł za radą przyjaciół i wyjechał do Egiptu, a ztąd do Persyi, gdzie Abbas-Mirza nadał mu stopień pensyję pułkownika. Allard sprzykrzył sobie tę służbę, porzucił ją więc i wyjechał do Afganistanu, ostatecznie zaś osiedlił się w Lahorze 1820 r. Władzca tej krainy, Randżid-Sing, obdarzywszy Allarda najwyższem zaufaniem, powierzył mu wykształcenie i uorganizowanie armii na sposób Napoleoński, po dokonaniu zaś tej pracy, nadał mu godność naczelnego wodza. Tęsknota do kraju natchnęła Allarda myślą odwiedzenia Francyi; zabrawszy tedy żonę Indyjankę i dzieci, udał się w 1835 r. do Paryża. Król Ludwik Filip przyjął Allarda najłaskawiej i mianował go francuzkim „Charge d’affaires“ w Lahorze. Allard podarował biblijotece paryzkiej szacowny zbiór monet, a odebrawszy nawzajem od rządu kosztowne podarunki i dyplom towarzystwa azyjatyckiego dla Randżid-Sin-ga, powrócił do Lahory w 1836 roku. W następujących latach Allard odznaczył się jeszcze w wojnie z Afganami i zakończył swe życie w Peszawer 1839 roku. Zwłoki Allarda, stosownie do jego życzenia, pochowane zostały z okazałością w Lahorze.
