Encyklopedyja powszechna (1859)/Allfader
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Allfader |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Allfader, wyraz złożony z Ali i Fader (wszystkiego ojciec), według Eddy Skandynawskiej,przetłómaczonej i skróconej przez J. Lelewela 1828 roku, oznacza w mytologii skandynawskiej najdawniejszego Boga, niekiedy aldafauthrem (wieków ojcem) zwanego. Przy późniejszem kształceniu się mytologii skandynawskiej miejsce Allfadra zajął Odin (ob.); pod tem też imieniem działa, dopóki świat nie przeminie, lubo po zgonie tego świata inne jakieś imię ten Bóg najwyższy przybierze; przemienia więc swoją postać, a raczej imię i różnie od różnych ludów skandynawskich nazywany bywa, mając 12 przydomków. Siedzi on w niebie, w grodzie Hlidskialf, zkąd pogląda, widzi i słyszy wszystko, i gdzie w miejscu Ida-Wollur (górne pole) stoi dwór najlepszy i największy ze wszystkich, w środku i zewnątrz złotem pokryty; w nim ułożył on 12 kamieni dla tyluż sędziów do odprawowania sądów, przezeń Ustanowionych. Alfader żył po wszystkie czasy, rządzi wszystkiem, wielkiem i małem, wysiłkiem i niskiem. Stworzył niebo, ziemię, powietrze, a co więcej ludzi, którym dał duszę nieśmiertelną, która choć się ciało rozsypie, trwa wiecznie i pójdzie, jeśli człowiek żył dobrze, do Gimlu, nieba czyli Wingólfu (mieszkania przyjaźni), a jeśli źle, do Hel (podziemnego mieszkania), a ztamtąd do Niflhejm (chmurnego świata), nisko w 9-tym świecie. Nim stworzył niebo i ziemię, był z samymi tylko Hrymthussami (t. j. olbrzymami mrozu). Ziemia była jego córką i żoną, i z niej miał pierworodnego syna, który jest Asathor, za którym chodzą siła i moc, że on wszystko żyjące zwycięża. Dzień i Noc otrzymały od Allfadra wozy do objeżdżania ziemi. J. G.
