Encyklopedyja powszechna (1859)/Altmann
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Altmann |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Altmann, biskup passawski. Kościół katolicki zalicza go w poczet Świętych. Gorliwy o chwałę Kościoła, ognisty wróg przywłaszczeń władzy świeckiej, niemniej jak nierządu duchowieństwa, zwany był od spółczesnych: Vir apostolicae conversationis et magnorum in Christo virtutum. Urodzony między rokiem 1010 a 1020, ze znakomitego domu w Westfalii, doskonalił się w naukach w Paryżu, przez wiele lat zarządzał szkołą w Paderborn; tu go poznał cesarz Henryk III, i mianował proboszczem akwisgrańskim, tudzież jednym ze swych kapelanów. W ośm lat po śmierci cesarza towarzyszył wdowie po nim Agnieszce r. 1064 w pielgrzymce do Ziemi Świętej. W roku następnym mianowany biskupem passawskim. W owe czasy wzięła początek ogromna walka między władzami duchowną a świecką. Grzegorz VII uderzył śmiało na wszelkie bezprawia tamtego wieku. W Passau, jak prawie w całym Kościele niemieckim, karność kościelna upadła. Altmann, za przykładem papieża, wziął się do naprawy nadużyć. Zakładał nowe klasztory, przywracał ścisły porządek w dawnych. W r. 1067 fundował na przedmieściu Passau kapitułę kanoników regularnych ś. Augustyna, przeznaczoną do kształcenia pobożnych duchownych. Część duchowieństwa rozgniewana jego reformami, zamierzała pozbyć się zbyt gorliwego kapłana; lecz w końcu przemógł on wszelkie przeszkody. Z większą śmiałością niż którykolwiek biskup Niemiec południowych, wziął stronę papieża; on jeden z pomiędzy nich, wraz z Gebhardem biskupem, nie pojechał na sejm do Wormacyi r. 1076, na którym była mowa o złożeniu papieża. Ogłosił klątwę rzuconą na Henryka cesarza, i znajdował się jako legat r. 1076 na sejmie w Ulm, [gdzie roztrząsano sprawy imperyjum; ale w roku następnym cesarz wypędził go z dyjecezyi. Niechętni mu księża spotwarzali go haniebnie. Altmann schronił się do Saxonii, żył tu czas niejaki w największém ubóstwie, potém udał się do Rzymu, gdzie go papież przyjmował jako biskupa. W r. 1081 wrócił do rządów swojej dyjecezyi, za pomocą Leopolda austryjackiego, który go silnie popierał, gdy Henryk Alpy przechodził. Umarł świętobliwy biskup dnia 8 Sierpnia 1090 r. Kanonik od ś. Floryjana Jodok Stiilz opisał życie Altmanna. L. R.
