Encyklopedyja powszechna (1859)/Altona
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Altona |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Altona, największe i najludniejsze miasto w księztwie Holsztyńskiém, nad Elbą, rozdzielone od Hamburga tylko słupami granicznemi, liczy przeszło 32,000 mieszkańców. Altona leży wyżej od Hamburga i dla tego zdrowsze ma powietrze, Lecz zbywa jej za to na kanałach, w które Hamburg tak obficie jest zaopatrzony. Handel jej równie z hamburgskim, rozciąga się na Angliję, Francyję, morze Śródziemne i Indyje zachodnie. Kolej żelazna łączy ją z miastami Kiel, Rendsburg i Gluckstadt. Altona jako miasto istnieje od drugiej połowy XVII wieku. Roku 1713 generał szwedzki Steenbock obrócił ją w perzynę, z której jednak szybko się dźwignęła. W czasie wojen rewolucyjnych francuzkich przebywało tu, podobnie jak w Hamburgu, mnóstwo wychodźców. W latach 1813 i 1814, podczas oblężenia Hamburga, wielu obywateli tego ostatniego miasta schroniło się do Altony, i doznało już wtedy owej serdecznej gościnności, która w większych jeszcze rozmiarach objawiła się po pożarze r. 1842. — Na kongresie w Altonie r. 1687, posłowie cesarza niemieckiego, tudzież elektorów saskiego i brandeburgskiego, rozstrzygnęli spór Danii z domem holsztyńsko-gottorpskim; po przystąpieniu Wielkiej Brytanii i stanów generalnych, nastąpiła roku 1689 formalna ugoda, mocą której książę gottorpski odzyskał kraj swój z prawem nieograniczonego zwierzchnictwa.
