Encyklopedyja powszechna (1859)/Amar-Dulioier
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Amar-Dulioier |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Amar-Dulioier (Jan Augustyn), uczony francuzki, urodzony w Paryżu 1765 roku, z początku poświęcał się stanowi duchownemu, w 1791 roku jednak wystąpił ze zgromadzenia nauki chrześcijańskiej (Congregation de la doctrine chrétiene), gdzie był nauczycielem języków starożytnych. Później w Lyonie przez stronnictwo terrorystyczne wtrącony do więzienia, zaledwie uszedł gillotyny; po upadku Robespierra został biblijotekarzem akademii, a następnie jednym z najzawołańszych professorów w kollegijum Henryka IV. Umarł 1833 r.; z pomiędzy licznych dzieł jego zasługuje na uwagę: Cours complet de Rhétorique, w którym nietyle autor zdaje się chcieć kształcić rozum, ile raczej serce i charakter młodzieży. Amar sił swoich doświadczał również w poezyi i w dramacie, jak np.: Le Culte rétabli et l’anarchie vaincue, poemat w 4 pieśniach, przypisany papieżowi Piusowi VII; Paméla mariée, komedyja i Cathérine II, tragedyja, przedstawiane w Théatre français w Paryżu.
