Encyklopedyja powszechna (1859)/Ambarvales
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Ambarvales |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ambarvales, Arvales (z łacińskiego: ambire, okrążyć i arva, pola), nazwa kapłanów rzymskich, pod przewodnictwem których odbywały się uroczystości Ambarwalije, na cześć Cerery; Plinijusz podaje, że Akka Laurencyja, opiekunka Romulusa, zostawiła dwunastu synów, którzy corocznie na polach matki swojej odbywali ofiary; po śmierci jednego z nich, Romulus chcąc go zastąpić, został przez innych jedenastu przypuszczonym do tajemnic tej uroczystości, następnie zaś ustanowił zgromadzenie dwunastu kapłanów, których nazwał: fratres ambarviales i którzy uwiecznić mieli tę świętą czynność, jakiej sam był uczestnikiem. Bracia Ambarviales godność swoją piastowali dożywotnie, i sami, w razie śmierci jednego z pomiędzy nich, dobierali sobie jego następcę z najznakomitszych rodzin Rzymu. Godłem ich urzędu był wieniec z kłosów, związany białą wstęgą.
