Encyklopedyja powszechna (1859)/Amboina
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Amboina |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Amboina, gromada archipelagu wysp Moluckich, która miano to otrzymała od wyspy i miasta tegoż nazwiska. Oprócz Amboiny należą do tej gromady wyspy Ceram, Pulu-Buru, Haruko, Honimoa i kilka innych. Produkcyja ich bardzo ważna dla handlu, składa się ze wszystkich płodów zwrotnikowych, pomiędzy któ— remi najważniejsze miejsce zajmuje drzewo gwoździkowe. Dawnemi czasy rosło ono na wszystkich wyspach tej gromady, lecz kompania hollenderska kazała je wytępić wszędzie, zachowując hodowlę jego dla jednej tylko Amboiny. Na handel przemycarski gwoździkami, kompanija naznaczyła karę szubienicy, od czego produkt ten u Hollendrów w Indyjach nazywa się dotąd zielem szubieniczném. Oprócz tego na wyspach tej gromady znajdują się drzewa kajeputowe, wydające znany olejek, i drzewa sagu, które tam zastępują zboże. Amboina, jak wszystkie wyspy archipelagu południowo-azyjatyckiego, została kolejno zwiedzaną przez Indyjan, Chińczyków, Malajów i Arabów. Około r. 1515 zjawili się tam po raz pierwszy Portugalczycy i zdobyli wkrótce całą gromadę, lecz r. 1607 zmuszeni byli oddać ją Hollendrom. R. 1796 zajęli Amboinę Anglicy, r. 1801 powróciła do Hollendrów, a w latach 1810—1814 była znów w posiadaniu Anglików. Dopiero ugodą zawartą r. 1824 między Angliją i Hollandyją cały archipelag Moluc-ki przeszedł ostatecznie na własność ostatniej, z warunkiem wyłączenia od handlu tamecznego wszystkich narodów oprócz Anglii. Ludność tej gromady wynosi około 280,000 mieszkańców, wyznających w znacznej części religiję mahometańską. Miasto Amboina, siedlisko hollenderskiego gubernatora wysp Moluckich, leży w południowo-zachodniej części wyspy i liczy do 15,000 mieszkańców.
