Encyklopedyja powszechna (1859)/Ambroży Kameduła
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Ambroży Kameduła |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Ambroży Kameduła, Tak zwykle nazywają sławnego generała Kamedułów Ambrożego Traversari, który wsławił się na soborze bazylejskim, jako obrońca Eugenijusza IV i gorliwy opiekun nauk. Urodził się w Portico, blizko Florencyi, około roku 1386; uczył się języka greckiego pod Emmanuelem Chrysolorasem, w 14-ym r. życia (1400 r.) wstąpił do zakonu Kamedułów, został ich generałem r. 1431, usiłował przywrócić surową karność w swoim zakonie. Był wysłany przez Eugenijusza IV na sobory w Bazylei (1435 r.', we Florencyi, a potém w Ferrarze. Cesarz Jan Paleolog, przybywszy na ten sobór z Konstantynopola, zaświadczył, że nikt z łacinników lepiej od Ambrożego nie umiał po grecku; jemu przeto polecono ułożenie formuły unii między Kościołami wschodnim i zachodnim. Umarł r. 1439. Przetłómaczył z greckiego na łaciński wielką liczbę Ojców Kościoła, tudzież pisarzy świeckich, księgę pseudo-Dyjonizyjusza Areopagity de Coelesti hierarchia; żywot ś. Jana Złotoustego, przez Palladyjusza; dzieła ś. Jana Klimaka; mowy ś. Efrema: Dyjogenesa Laercyjusza; nadto, sam napisał: kronikę góry Kassynu, Historyję swoich czasów, kilka żywotów świętych i mów, traktat de Sacramento admirabili Corporis Christi. Listy jego zebrał w jednym tomie Kozma Medyceusz.