Encyklopedyja powszechna (1859)/Amsdorf
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Amsdorf |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Amsdorf (Mikołaj), urodził się roku 1483, w Gros-Czopa (Gross-Zshopa) w Saxonii, szlachcic niemiecki, przyjaciel Lutra, brał czynny udział w reformacyi. Pierwsze nauki pobierał w uniwersytecie wittenbergskim, a zostawszy r. 1511 licencyjatem teologii, gdy Luter r. 1517 wydał owe trzy zasady zbijające naukę o odpustach, Amsdorf był pierwszym, który z całym zapałem poparł jego twierdzenia. Roku 1524 powołany do Magdeburga, zaprowadził tamże reformacyję. Zostawszy proboszczem przy kościele ś. Ulryka i superintendentem, zajął się czynnie organizacyją parafij i szkół. R. 1524, powołany do Gosslar, wprowadził i tam reformacyję, równie jak i do posiadłości Filipa księcia Grubenhageńskiego. Brał także czynny udział w rozprawach zjazdu Szmalkaldzkiego i colloqium religijnego w Regensburgu r. 1541. Powołany na biskupa Naumbursko-Zeickiego przez kurfirszta Jana Fryderyka, wbrew woli kapituły, która powołała Julijusza von Pflug, został radośnie przyjęty przez lud, i dnia 20 Stycznia 1542 przez Lutra na biskupa w Zeic installowany. Pilnie się zajął Amsdorf zaprowadzeniem ulepszeń w powierzonej swej pieczy owczarni, lecz, gdy skutkiem zaniesionej przez Pfluga do Cesarza i księcia Saskiego Maurycego protestacyi, nastąpił zajazd Wurceński, a następnie wojna Szmalkaldzka, Amsdorf ustępując przemocy, opuścił r. 1546 biskupstwo Zeic. Powołany do Wejmaru, przyłożył się czynnie do założenia r. 1548 uniwersytetu Jeneńskiego i wydał w temże mieście dzieła Lutra. Umarł r. 1565 pochowany w kościele katedralnym w Eisenach. L. O.
