Encyklopedyja powszechna (1859)/Anatolijusz dyjakon
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Anatolijusz dyjakon |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Anatolijusz, dyjakon alexandryjski, wysłany był do Konstantynopola jako delegowany patryjarchy Dyjoskura, sprzyjającego monofizytom. Gdy w r. 449 na synodzie, zwanym rozbojem efezkim, złożono z godności patryjarchy carogrodzkiego Flawijana, który umarł niedługo potem, skutkiem krzywd jakich doznał, Anatolijusz wyniesiony został na stolicę biskupią Konstantynopola, za wpływem Dyjoskura, spodziewającego się że nowy patryjarcha użyje wysokiej władzy swojej na korzyść monofizyzmu. Ale zawiódł się Dyjoskur; gdyż Anatolijusz na czwartym soborze powszechnym Chalcedońskim wystąpił jako obrońca prawowiernej nauki, podług brzmienia pamiętnego listu papieża Leona I, i miał udział w redakcyi znanego Składu Wiary czyli Symbolu chalcedońskiego. Anatolijusz zostawał w najlepszych stosunkach z papieżem; ale na 15 posiedzeniu, w kanonie 28, sobór Chalcedoński wyznaczył biskupowi Konstantynopola drugie miejsce zaraz po papieżu, obrażając tera dawne prawa patryjarchów alexandryjskiego i antyjocheńskiego. Legaci papiezcy protestowali przeciw temu kanonowi i sam Leon go odrzucił. Anatolijusz usiłował uszanowaniem i przebiegłością wyjednać zatwierdzenie papiezkie 28 kanonu; ale Leon trwał w odmowie, i dopiero pod Innocentym III stopień patryjarchy przyznany został biskupowi Konstantynopola. Umarł Anatolijusz r. 458. L. R.
