Encyklopedyja powszechna (1859)/Anemone
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Anemone |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Anemone (z greckiego anemos, wiatr). Wietrznica (Jund.) Sasanka (J.W.) rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych, znajdujący się w całym pasie umiarkowanym, rosnących w miejscach wzniesionych, na działanie wiatrów wystawionych. Cechy tego rodzaju są: okrywa trzylistkowa od kwiatu nieco oddalona; okrycie kwiatowe 5 — 15 listkowe, do płatków korony podobne. Owoce: torebki jednoziarnowe, liczne, przedłużone w ogonek długi, lub bez-ogonkowe, umieszczone na dnie walcowatem. Gatunki do tego rodzaju Lineuszowskiego należące, u nas napotykane, rozmieszczone zostały w oddziałach: Hepatica, odznaczający się okrywą do kwiatu zbliżoną; Pulsatilla, mający torebki ogoniaste; Anemonanthea, w którym torebki owocowe są bez ogonków i Anemone. W kraju naszym rośnie kilka gatunków: Anemone hepatica, Anemone patens. Anemone praetensis, Anemone pulsatilla, Anemone nemorosa, Anemone ranunctdoides i Anemone alba. Rodzaj ten zawiera w sobie wiele gatunków poszukiwanych dla ozdoby ogrodów; najważniejszy jest gatunek: Anemone hortensis, dziko rosnący w kantonie Waadt, tudzież w Istryi i Fiume, który przez uprawę wydał około trzystu odmian, podwójnych, czyli pełnych, i pojedynczych, odznaczających się rozmaitemi postaciami, barwami i ich odcieniami. Anemony podwójne rozmnażają się z korzeni, które zasadzać należy w jesieni i przykrywać na zimę, pojedyncze zaś mogą bydź rozmnażane z korzeni albo też z nasienia, starając się nasiona przykrywać bardzo cienką warstwą ziemi. Korzenie tych roślin mogą bydź przez 15 — 20 miesięcy przechowywane.