Encyklopedyja powszechna (1859)/Angielskie ziele

<<< Dane tekstu >>>
Autor Szymon Pisulewski
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom I
Rozdział Angielskie ziele
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Angielskie ziele, pieprz albo korzeń (Myrlus Pimenta L.). Gatunek ten mirtu dziś przez De Candolla do rodzaju Eugenia jest włączony; należy do rodziny Mirtowych (Myrtaceae). Rośnie w Antyllach, jest drzewem mającém liście podłużne do lauru czyli wawrzynu podobne; kwiaty w grona z pomiędzy liści wyrastające zebrane. Jagody dojrzałe są czarne, gładkie, lśniące po dwa ziarna zawierają; jagody niedojrzałe zbierają się, suszą i jako przyprawa kuchenna, do Europy sprowadzają; w tym stanie są one zmarszczone, wielkości grochu; okrągłe, brunatne i korzenne. Smak ich jest podobny do goździków, cynamonu i pieprzu. Anglicy sprowadzają najwięcej tego aromatu z Jamaiki i u-żywają zamiast pieprzu, ztąd też w wielu językach angielskim korzeniem się nazywa. Z jagód sproszkowanych otrzymuje się przez dystyllacyję olejek lotny do goździkowego podobny. S. P.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Szymon Pisulewski.