Encyklopedyja powszechna (1859)/Antonin (Jan)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Antonin (Jan) |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Antonin (Jan), lekarz królów Zygmunta I i II, w swoim czasie wysoko ceniony, pamiętny z kilku prac lekarskiej i nielekarskiej treści. Ciampi mieni go Włochem, pewniej wszelako był on rodem z Kaszowa, jak utrzymują inni, bo mówi za tem wcześniejszy jego pobyt w uniwersytecie krakowskim i korzystanie tamże z wykładów Michała Wrocławczyka i Rudolfa Agrykoli, późniejsze zaś dopiero przykładanie się w Padwie do nauki lekarskiej i uzyskania tamże stopnia doktora medycyny. Wróciwszy do Polski przywrócił zdrowie ciężką niemocą złożonemu biskupowi Tomickiemu, za którego pośrednictwem zostawszy lekarzem królewskim, był nim przy I i II Zygmuncie, jak znowu nawzajem, pośrednictwo Antonina doprowadziło do wiadomego listowania między biskupem Tomickim, a Erazmem Roterdamczykiem, z którym Antonin wracając z Padwy, zawiązał w Bazylei przyjazne stosunki. Do zażyłych jego przyjaciół liczą też Leonarda Coxa, a z krajowców szczególniej Klemensa Janickiego, którego jak brata miłował. Pozostały po nim pisma: a) w przedmiocie lekarskim: 1) De tuenda bona valetudine, ad Petrum Tomicium Pont. Cracoc. Regnique Pol. Cancellar. hexametris scriptum. Crac. ex offic. Hier. Victoris an. 1535. 2) O zachowaniu zdrowia człowieczego od zarazy morowego powietrza, doktora Ant. Sznebergera, z łacińskiego na polski język teraz nowo przez Jana Antonijusza przełożona, w Krakowie, u Siebeneichera r. 1569. b) nielekarskie: 1) Concilium animalium Joan. Dubravii. Cracov. apud Fl. Unglerum an. 1521; 2) Elegije po śmierci bisk. Tomickiego, tudzież Erazma Roterdamczyka i epigramata na śmierć ojca własnego, w piśmie Pannoniae luctus. Szczegóły o nim podają: Janociana I, 24, 48; Ossoliński, Wiadom. List. kryt. II, 239, 244; Juszyński, I, 6, 151; Ciampi, Notizie, p. 44. Dr. J. M.