Encyklopedyja powszechna (1859)/Appendini
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom II |
| Rozdział | Appendini |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Appendini (Franciszek Maryja), urodził się blisko Turynu roku 1768, umarł w Zara r. 1835 lub 1837. Po ukończeniu nauk w Rzymie, wstąpił do zgromadzenia Pijarów, które wysłało go do Dalmacyi, gdzie był prefektem gimnazyjum w Raguzie, z zapałem oddał się nauce języka illiryjskiego, tudzież badaniom historyi krajowej. W tym podwójnym kierunku wypracował wiele bardzo szacownych dzieł, a mianowicie rozprawę filologiczną: De praestantia et vetustate linguae Illirycae (Raguza, 1810); Grammatykę Illiryjsko-Raguzańskiego dyjalektu (tamże, 1808); pisma historyczne: Memorie spettanti ad alcuni uomini illustri di Cattaro (tamże, 1811); Notizie istorico-critiche sulle antichità, storia e letteratura de Ragusei (Raguza, 1802, tomów 2), dzieło ważne dla literatury słowiańskiej. Memorie sulla vila e sagi i scritti di Giov. Francesco Gondola (Raguza, 1837); La vita e l’esame delle opere del Petrarca: Esame critico sulla guestione intorno alla patria di S. Girolamo (Zara, 1835).
