Głos (Gajcy)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Karol Topornicki
Tytuł	Głos
Pochodzenie	Grom Powszedni
Wydawca	Biblioteka Poetycka BTKN
Data wyd.	1937/1944
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

GŁOS.

Obłok sarni i drzewa smuga
powiadają: nie tylko w ogniu
moc truchleje, ciała ubywa...
W świetle naszym, zawsze pogodnym,

kiedy klekot gołębi bystry
i pociągu stopy dźwięczące,
czemu sercem jak biały ministrant
dzwonisz ostro w nierozumnej grozie?

Pióro w dłoni powiedzie cię ścieżką
— czy wybawi, czy zgubi — to jedno —
zawsze ciemną, a przez to bezpieczną,
i samotną, a przez to piękną.

W nas jest ogień od innych droższy,
bo truchleje w nim ciało smutnego,
pokonane już raz, a radości
czekające. Tak obłok i drzewo
mówiły.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Tadeusz Gajcy.