Gdy w sercu żary miłością zapłoną...
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Gdy w sercu żary miłością zapłoną... |
Pochodzenie | Z obcego Parnasu |
Wydawca | Księgarnia A. Gruszeckiego |
Data wyd. | 1886 |
Druk | Bracia Jeżyńscy |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Stanisław Budziński |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cała antologia |
Indeks stron |
∗
∗ ∗ |
Gdy w sercu żary miłością zapłoną,
Uszanujcie jego ciszę;
Nie gaście iskry bożej, którą łono
Czyste w swej głębi kołysze.
Jeżeli jeszcze jedno gdzie na świecie
Miejsce bez zmazy zostało,
Miejsce to w sercu młodzieńczem znajdziecie,
Co pierwszy raz ukochało.
Dajcie mu chwilkę wiosennego śniecia
W rozkwicie marzeń różanym!
O! bo nie wiecie, że zgaśnie raj życia
Wraz z tem marzeniem wiośnianém.
To znów z zranionem sercem się wydarza.
Że myśląc, iż ból przygłuszy,
W prochu ros koszy światowych się tarza:
Iskra boska zgaśnie w duszy.
Wtedy płacz nad nim szczerym żalem zdjęty;
Lecz te łzy na dolą cudzą
Już nie rozkwiecą różyczki zwiędniętéj,
Zmarłego serca nie zbudzą.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Emanuel Geibel i tłumacza: Stanisław Budziński.