Geopolityka (Sykulski)/Teoria potęgi powietrznej
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Geopolityka |
Wydawca | Wydawnictwo Naukowe Grategia sp. z o.o. |
Data wyd. | 2014 |
Miejsce wyd. | Częstochowa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Aleksander Procofieff de Seversky jest uznawany za twórcę współczesnej geostrategii, która jest jedną z subdyscyplin geopolityki. Z pochodzenia był Gruzinem, służył jako oficer lotnictwa w armii rosyjskiej, od 1917 r. przebywał w Stanach Zjednoczonych. Napisał dwie ważne książki, które miały duży wpływ na politykę militarną USA w okresie zimnej wojny, jak również na rozwój geostrategii. Pierwsza została wydana w 1942 r. pt. Victory Through Air Power („Zwycięstwo dzięki potędze powietrznej”). Seversky zaleca w niej rozwój lotnictwa bombowego dalekiego zasięgu, zdolnego do rażenia celów w Japonii i w Niemczech z terytorium USA bez międzylądowań. Seversky przewidywał, że rozwój strategicznego lotnictwa znacznie zredukuje znaczenie tradycyjnych sił zbrojnych[1]. Jeszcze większe znaczenie miała jego kolejna książka, wydana osiem lat później, pt. Air Power: Key to Survival („Potęga powietrzna: klucz do przetrwania”)[2].
Oba największe mocarstwa świata weszły już wówczas w posiadanie broni jądrowej oraz środków jej przenoszenia (lotnictwo strategiczne). Seversky wyznaczył strategiczne strefy wpływów Stanów Zjednoczonych i Związku Sowieckiego, które były wynikiem wyraźnej przewagi obu krajów w powietrzu. Zastosował do tego niestandardową mapę, w centrum której znajdował się biegun północny.