Gry i zabawy towarzyskie/Gra w węża
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Gry i zabawy towarzyskie |
Podtytuł | w pokoju oraz na wolnem powietrzu |
Wydawca | Wydawnictwo M. Arcta |
Data wyd. | 1910 |
Druk | Drukarnia M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cała książka |
Indeks stron |
Każdy grający skręca chustkę i związuje ją w węzeł. Żeby oznaczyć porządek, w jakim mają uczestnicy zaczynać, stają jeden obok drugiego w równej linji, nachylają się i przerzucają pomiędzy nogami chustkę w ten sposób, żeby ta przeleciała nad głową. Ten, czyja chustka odleci najdalej, będzie pierwszym, a inni stają za nim. Gdy wszyscy zajęli należne miejsca, każdy bierze swą chustkę, rozwiązuje supeł, skręca ją na długość i kładzie na miejscu przeznaczonem dla siebie. Tym sposobem chustki leżeć będą na ziemi równolegle, w odległości dwóch kroków jedna od drugiej. Pierwszy grający zbliża się do swojej chustki, przeskakuje na jednej nodze wszystkie inne tam i z
powrotem w jedną i drugą stronę, dalej obchodzi je wężem i wróciwszy na miejsce, staje, nachyla się, podnosi chustkę ustami i przerzuca ręką przez głowę.
Jeżeli grający oprze się drugą nogą o ziemię, pomimo, że powinien był trzymać ją wyciągniętą ku przodowi, jeśli dotknie chustki cudzej i jeśli swojej nie przerzuci przez głowę, będzie zmuszony położyć chustkę w samym końcu i powtórzyć ćwiczenie, gdy kolej na niego przyjdzie. Przegrywa ten, który został ostatnim. Będzie musiał przebiec trzy razy pomiędzy towarzyszami, którzy stają teraz w dwóch kolumnach i biegnącego uderzają chustkami.