Gry i zabawy towarzyskie/Sieć na ryby
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Gry i zabawy towarzyskie |
Podtytuł | w pokoju oraz na wolnem powietrzu |
Wydawca | Wydawnictwo M. Arcta |
Data wyd. | 1910 |
Druk | Drukarnia M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cała książka |
Indeks stron |
Do tej gry trzeba obrać dosyć duży plac prostokątny, długi na 40 lub 50 kroków, a szeroki na 20 do 30 kroków. W środku prostokąta równolegle do boków krótszych wyznacza się dwie linje równolegle oddalone od siebie o 4 kroki, przez które przebiegać mają uczestnicy. Miejsca tego broni dwóch grających, nazwanych rybakami. Grający stoją w jednym z prostokątów. Kiedy rybacy zawołają: «za ciasno!», wszyscy grający powinni przebiec do drugiego stawu (druga część prostokąta). Jeżeli który z nich zostaje schwytany przez rybaków, zanim przebiegł granicę drugiego prostokąta (stawu), t. j. posterunku rybaków, rybacy biorą go do pomocy i ująwszy się za ręce, tworzą
sieć. Dwuch pierwszych złapanych staje przy końcu łańcucha i oni też tylko mogą chwytać przebiegających, ale z warunkiem, żeby łańcuch nie był przerwany, w przeciwnym razie ryby mogą ułatwić sobie przejście, rozsuwając łańcuch. Za każdym razem, gdy ryby się zbiorą w stawie (jednej z części placu), rybacy krzyczą «za ciasno!», żeby zmusić do przejścia na inną stronę, lecz rybak i sieć powinni stać w pasie środkowym.
Gdy wszystkie ryby zostaną schwytane, gra rozpoczyna się na nowo, a dwaj ostatni złapani zostają rybakami.