[22]Humoreska.
Już świt przesiąkły drganiem świateł bladem,
W kielichach kwiatów sennie się przelewa,
Faun jeszcze drzemie, wsparty o pień drzewa,
Rosa mu w włosy świetlny wpięła dyadem.
Wtem elfy, w leśne zadzwoniwszy fiołki,
Gdzie je uśpione rośny dopadł ranek,
Lotny w powietrzu zatoczyły wianek,
Lecąc się suszyć na dębu wierzchołki
I dalej strącać w pustaczej zabawie
Żołędne deszcze na śpiącego w trawie.
Faun przetarł oczy, podźwignąl się z ziemi,
Chwycił głaz w dłonie i z uciesznym gniewem
Cisnął w gałęzie... Na kwiatach pod drzewem
Trzepią się elfy skrzydły złamanemi.
