[38]HYMN POKUTNIKÓW.
Boże w dobroci nigdy nieprzebrany,
Oto my dzisiaj jęczymy przed Tobą,
My, dzieci grzeszne, zakute w kajdany,
Sromem niewoli okryte — żałobą!
Odpuść nam straszne namiętności winy
Zmiłuj się, zmiłuj, o Boże jedyny!
Zgrzeszylim przeciw Tobie i bliźniemu
Lekkomyślnością — winą tego świata —
Przebacz ludowi Twemu nieszczęsnemu,
Serdeczna prośba z serc naszych ulata!
A łzy goryczy, co razem z krwią cieką,
Niech osobną, starte Ojcowską opiekę.
Dziś, gdy w męczarni liczym nasze winy,
Liczym i wroga pastwy długie lata —
My jemu za te katusze nie lżymy,
Boś Ty nam kazał modlić się za kata.
Odpuść nam, Panie, ze skruchą błagamy,
Jak winowajcom naszym odpuszczamy!
Ale, o Panie, Twa rózga kurząca,
Niechaj nie chłosta dłużej naszych kości,
[39]
Bo spłynie ze krwią i miłość gorącą,
Skona w zwątpieniu iskierka ufności.
Słabi my, Panie, miej wzgląd na Twe dzieci,
Niech im na nowo Twa łaska zaświeci.
Dozwól na nowo zatknąć sztandar kraju,
By widok jego uleczył z zwątpienia,
Przeniósł z cierpienia do radości raju,
Ziścił wiekowe narodu marzenia.
Pod jego cieniem Tobie służyć będziem,
Serca narodów dla Ciebie posiędziem.
Chętnie popiołem pruszym nasze skronie,
W worek pokuty otulamy członki.
Lancetem kary, co tkwi w naszem łonie,
Dziś wycinamy namiętności mrzonki —
Abyś nam czystym raz przebaczyć raczył,
I nowe drogi postępu naznaczył.
Kiedy Twa łaska na czole zajaśni,
W pokory cnocie, bez rodowej huty,
Bez chęci zemsty i z wrogiem bez waśni,
Zrzucim przed Tobą ten worek pokuty —
Zarządzim Polską Chrystusową, Panie!
Na szczęście ludów — wrogom przebaczanie!
Lipsk, 1873. E. K...