Jak kochankowie w oczy swoje zapatrzeni... (Liebert, 1925)
| ←Apostrofa | Jak kochankowie w oczy swoje zapatrzeni... z tomiku Druga Ojczyzna Jerzy Liebert |
Odpowiedź→ | |
* * *
JAK kochankowie w oczy swoje zapatrzeni,
Niebo chłodne ku skwarnej pochyla się ziemi,
A ziemia w dreszczach słodkich do nieba się wtula —
Tak zawsze nasze serca sobie obce wzajem,
Ty żarom a ja chłodom niebieskim, oddajem
Razem, jak dnie i noce, na różnych półkulach.
