Jak winszować?/Rozdział drugi/IV

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Franciszek Mirandola
Tytuł	Jak winszować?
Podtytuł	Zbiór powinszowań imieninowych noworocznych i okolicznościowych
Rozdział	Powinszowania na Nowy Rok
Wydawca	Spółka Nakładowa Merkur
Data wyd.	1929
Miejsce wyd.	Lwów — Poznań — Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

IV.

KREWNYM, ZNAJOMYM.

Niechaj Dziadzio drogi,
Kochanie najlepsze,
Pędzi żywot błogi
Siły ma najkrzepsze!
Tego, Dziadziu drogi,
Życzą Ci wnuczęta
W Nowy Rok ten błogi
Całując rączęta!

*

Nowy Rok to dla nas
Przewyborna gratka,
Spieszym z życzeniami,
Do drogiego Dziadka.
Krótko, węzłowato
Te życzenia powiem,

Ciesz się, drogi Dziadziu,
Zawsze czerstwem zdrowiem.
Niech Cię wszyscy ludzie,
Tak, jak my kochamy,
Niech Twe cnoty znają,
Tak, jak my je znamy!
Miej przyjaciół dużo,
Dużo miłych gości,
Niech Twe życie płynie
W błogiej szczęśliwości.

*

Ile jest szczęścia na świecie,
Ile go sami pragniecie
Dla swojej rodzinnej strzechy;
Ile na tej świata bryle
Jest rozkoszy i pociechy
Szczęścia i pociech życzę Wam tyle!
Niechaj od tego Nowego Roku
Gwiazda dni Waszych jaśniej zaświeci.
Jak słońce w lekkim obłoku,
Gdy pierwej burza przeleci,
Obyście w każdej szczęśliwej chwili
Zdrowi do stu lat z nami przeżyli!

Drodzy Wujostwo! Przyjmijcie, proszę,
Te kwiaty mego uczucia świeże,
Szczere jak ranne moje pacierze,
Które wam dzisiaj w hołdzie przynoszę!

*

Czas leci niewstrzymany,
Unosząc wszystko z sobą,
Odmładza świat znękany
Lub kryje go żałobą;
I nam porwał jedną chwilę,
Co rokiem nazywamy,
Uniósł za wieczności bramy
I tam ją złożył w mogile.
Czasy dziś w szczęście ubogie,
Wszakże niech wszystko się stanie,
Co sercu Twemu jest drogie.
Niech Ci dni pomyślnie płyną,
Niech Ci będzie los życzliwy,
Z swoją drogą mi Rodziną
Żyj, Wuju, zdrowy i szczęśliwy!

*

Życzę w dniu Nowego Roku,
Powodzenia w każdym kroku.

*

Szczęście, zdrowie i dostatek
I pociecha, której trzeba,
Miłych wiele, wiele latek —
Niech Ci dano będzie z nieba.

*

Żadnych kwiatów dziś niema;
Pusto, martwo, bo to zima,
Lecz w mem sercu w biegu latek
Rozwija się piękny kwiatek,
Jakiego nie masz w naturze —
Przetrwa wszystkie czasu burze.
Czy wiesz, jak on się nazywa?

*

Błysnął światu Roczek Nowy,
Stary wpadł w toń zapomnienia;
Znów od serca do mej głowy
Szczere cisną się życzenia,
Do dziękczynień roczek wzywa
I pobudza do wdzięczności...
Czyż wynurzy ją chęć tkliwa
Za dowody Twej miłości...
Chcę pracować z całej siły,
Bym pociechę wciąż Ci sprawiał;
Będę grzeczny, bym był miły,
Serca Twego nie zakrwawiał.

*

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Franciszek Mirandola.