Jana Kochanowskiego Dzieła polskie (1919)/Nagrobek Helżbiecie Pisarskiej

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jan Kochanowski (autorstwo niepewne)
Tytuł	Jana Kochanowskiego Dzieła polskie
Podtytuł	wydanie kompletne, opracowane przez Jana Lorentowicza
Wydawca	Tow. Akc. S. Orgelbranda S-ów
Data wyd.	[1919]
Miejsce wyd.	Warszawa
	Indeks stron

›››

[184]

NAGROBEK

HELŻBIECIE PISARSKIEJ ^[1].

Helizabet Pisarska tu leży, kochanie
Dziatek swych, albo raczéj, płacz i narzekanie.
Pomnijcie na pobożne swojéj matki sprawy,
Cne potomstwo, jako jej w tém był Bóg łaskawy.
Ta wam w bojaźni Bożéj wychowanie dała
Takowe, że tam żadna zmaza nie została,

Tegoż i po śmierci swej uprzejmie wam życzy,
Byście tak, jako ona, dokonali wszyscy
Wieków swoich; a w tem wam wątpić nie potrzeba,
Ze was tem cieszyć będzie Najwyższy Bóg z Nieba;
Tem wam zapłaci, że dnia ostatniego
Staniecie na prawicy z wybranymi jego.

↑ Autorstwo nagrobka tego Karol Łepkowski przypisuje J. Kochanowskiemu („Rocznik Filarecki” 1886 i przedruk w № 1026 „Kłosów”, wydanym w 300-ą rocznicę zgonu Kochanowskiego). Nagrobek Pisarskiej znajduje się na pomniku w kościele, we wsi Rudawie, pod Krakowem. Poprzedza go napis: „Tu leży urodzona Helżbieta Pisarska z Giebułtowa, która mając wieku lat 56, z tym światem rozłączona w roku 1576, dnia 20 marca”. Podobieństwo z niektórymi wierszami Trenów (X i XIII) tłómaczy Łepkowski w ten sposób, że „skoro Urszulka umarła w r. 1579 — więc wiersze ku pamięci Pisarskiej, wcześniejsze, o z roku 1576, z Trenów wyjęte być nie mogły”; należy przeto przypuścić, że poeta, opłakując tak rzewnie stratę córki, nie mógł w jej nagrobku używać słów cudzych. Na jedną tylko okoliczność nie zwrócił uwagi znakomity badacz, a mianowicie, iż nagrobek dla Pisarskiej mógł być wmurowany w wiele lat po jej śmierci, a więc i po śmierci Urszulki t. j. iż autorem napisu mógł być naśladowca Kochanowskiego.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Kochanowski.

[Pisarskiej-1] Autorstwo nagrobka tego Karol Łepkowski przypisuje J. Kochanowskiemu („Rocznik Filarecki” 1886 i przedruk w № 1026 „Kłosów”, wydanym w 300-ą rocznicę zgonu Kochanowskiego). Nagrobek Pisarskiej znajduje się na pomniku w kościele, we wsi Rudawie, pod Krakowem. Poprzedza go napis: „Tu leży urodzona Helżbieta Pisarska z Giebułtowa, która mając wieku lat 56, z tym światem rozłączona w roku 1576, dnia 20 marca”. Podobieństwo z niektórymi wierszami Trenów (X i XIII) tłómaczy Łepkowski w ten sposób, że „skoro Urszulka umarła w r. 1579 — więc wiersze ku pamięci Pisarskiej, wcześniejsze, o z roku 1576, z Trenów wyjęte być nie mogły”; należy przeto przypuścić, że poeta, opłakując tak rzewnie stratę córki, nie mógł w jej nagrobku używać słów cudzych. Na jedną tylko okoliczność nie zwrócił uwagi znakomity badacz, a mianowicie, iż nagrobek dla Pisarskiej mógł być wmurowany w wiele lat po jej śmierci, a więc i po śmierci Urszulki t. j. iż autorem napisu mógł być naśladowca Kochanowskiego.

[1]