Jana Kochanowskiego Dzieła polskie (1919)/Pieśni/Księgi pierwsze/Pieśń XIX

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jan Kochanowski
Tytuł	Jana Kochanowskiego Dzieła polskie
Podtytuł	wydanie kompletne, opracowane przez Jana Lorentowicza
Wydawca	Tow. Akc. S. Orgelbranda S-ów
Data wyd.	[1919]
Miejsce wyd.	Warszawa
Indeks stron

›››

[42]PIEŚŃ XIX.^[1]

 Żal mi cię, niebogo
 Że nie masz nikogo,
Coby się przestrzegł: słuchaj, ale mało,
A potem uczyń, coć się będzie zdało.

 Bodajże przepadło
 To twoje zwierciadlo:
Bo tobą szali^[2] a ty się nie czujesz,
Dawno się nie swej twarzy przypatrujesz.

[43]

 Popatrz miedzy szoty^[3]
 Prawdziwszej roboty:
Ujźrzysz tam i płeć chropawą, i zęby
Nie prawie^[4] białe, jeno uchyl gęby.

 Więc i lat tak snadnie
 Mamkać nie ukradnie;
Bo łacno zliczysz pod oczyma karby,
Tego nie zetrą i weneckie farby.

 Aż się za cię wstydzę,
 Gdy cię w tańcu widzę.
Ano wiem, czemuś mi się nie udała:
Prosto jakobyś młodym przyganiała.

 Takżeć i te stroje
 Jakoby nie twoje:
Tyś się ubrała prawie wedle świata,
A to za krzywdę biorą twoje lata.

 Nie przeciw się Zosi,
 Bo tę miłość nosi,
Że musi skakać, jako sarna w lesie;
A nie sromota, co komu czas niesie.

 Tobie na twe lata
 Czas poprzestać świata;
Cudniej ci będzie prząść kądziel, niż w wieńcu
Siedzieć za stołem — babie przy młodzieńcu.^[5]

1. porównaj Fraszki: Na Barbarę (Księgi pierwsze) i Do dziewki (Księgi wtóre).
2. szalić kimś = odbierać komu rozum.
3. Szkoty, kupcy (Szkoci osiedlali się u nas bardzo licznie w XVI wieku, zajmując się handlem i rzemiosłami. Wskutek tego wyraz szot oznaczał kupca).
4. niezupełnie.
5. ostatnie dwie zwrotki — naśladowane z ody 15, księgi III Horacego.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Kochanowski.