Jedyne prawo... (Orkan, 1912)
JEDYNE PRAWO...
Jedyne prawo: iść —
Nie dać się nieść, jak wiatrem wiany liść —
Ale jak świat w okruchu
Po własnej biedz paraboli —
A gdy z koniecznej Woli
Skończy się kiedyś lot chyży,
Iść dalej w duchu —
Iść wyżej.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.