Jest w ogrodzie biała róża

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Jest w ogrodzie biała róża
Podtytuł	204. z p. Lublinieckiego.
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[111]

204.

z p. Lublinieckiego.

$\relative e' { \set Staff.midiInstrument = "flute" \key e \major \time 3/4 \autoBeamOff \partial 4 e8 fis | gis4. a8 gis fis | e4 b gis'8 a | b4. e8 b a | gis4 r4 e8 e \break cis'4. cis8 cis cis | \stemDown b8 [(a)] \stemNeutral gis4 dis8 e | fis4. cis'8 b b |e,4 r4 r \bar "|." s } \addlyrics { Jest w_o -- gro -- dzie bia -- ła ró -- ża, ja jéj tam rwać nie mo -- gę, mi -- ło -- wa -- łach raz je -- dne -- go, już go te -- raz nie bę -- dę. }$

Jest w ogrodzie biała róża,
Ja jéj tam rwać nie mogę;
Miłowałach raz jednego,
Już go teraz nie będę.

Miłowałach go serdecznie,
W sercu swojém nosiła;
Po wielech się nie doznała,
Że ta miłość fałszywa!

On szedł ze spaceru do dom,
A jam przed sienią była,
Chłopcy na mnie ukazują:
Oto stoi twa miła!

Spuścił kłobuk do samych nóg,
Oczy spuścił na ziemię:
O wierzcie mi, kamradkowie,
Ja jéj wystać nie mogę.

Teraz mnie wystać nie możesz,
Piérwéjś ku mnie chodzował;
Jam po ciebie nie posłała,
Byś mi w sercu przebywał.

Ach coś ja za nieszczęśliwa,
Coch cię w sercu nosiła!
Nigdych o tém nie myślała,
Że twa miłość fałszywa.

Wie to miesiąc, wiedzą gwiazdy,
Wielech nocy nie spała,
Jak ja na twą szczérą miłość
W myślach moc budowała.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.