Jezioro gra... (Orkan, 1912)


Na Rochers de Naye... Jezioro gra... • Z martwej roztoki • z cyklu Z nad Lemanu • Władysław Orkan Gdy słońce zapada...
Na Rochers de Naye... Jezioro gra...
Z martwej roztoki
z cyklu Z nad Lemanu
Władysław Orkan
Gdy słońce zapada...

JEZIORO GRA...


Jezioro gra... Milion skier wytryska
I niknie wraz, jak kwiaty, lśniące rosą
Niebieskich łąk, koszone srebrną kosą,
Gdy za nią wślad milion nowych błyska...

A pośród skier — kwiatów tej rajskiej łąki
Lśni cudo-kwiat... To szklanych zamków pani,
Czarowną grą zwabiona z wód otchłani,
Wykwitła z fal, jak srebrne świateł pąki...

W zachwycie swym przechyla cudo-głowę —
Od włosów jej przędą się złote smużki —
Na wierzchnię fal znoszą jej wodne służki
Narwane z dna bukiety brylantowe...

Jezioro gra — grą świateł miliona,
Z pod lśniących fal tryskają srebrne kwiaty —
Jawi się baśń, widziana gdzieś przed laty,
Przecudna baśń, w dziecięcem lecie śniona...


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.